1- ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

- αναστολή της διενέργειας κατασχέσεων, πλειστηριασμών και αναγκαστικής εκτέλεσης για την παράδοση ή απόδοση ακινήτου - πρώτης κατοικίας έως 31-05-2021 για φυσικά πρόσωπα που θεωρούνται πληγέντες οικονομικά από την κρίση του COVID-19.
- αναστολή έως 31-05-2021 των προθεσμιών άσκησης ενδίκων μέσων και βοηθημάτων που αφορούν στις ανωτέρω πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης.

2- ΠΟΙΟΥΣ ΑΦΟΡΑ
- φυσικά πρόσωπα που διαθέτουν εμπράγματο δικαίωμα, αποκλειστικής ή κατ' ιδανικό μερίδιο, πλήρους ή ψιλής κυριότητας ή επικαρπίας σε ακίνητο, το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία τους και βρίσκεται στην Ελλάδα και χαρακτηρίζονται ως πληγέντες, έχοντας είτε τα ίδια, είτε ο/η σύζυγος, ή εξαρτώμενο μέλος αποδεδειγμένα πληγεί και ενταχθεί στα έκτακτα μέτρα του κορονοϊού COVID-19 και τα οποία πληρούν σωρευτικά τα πρόσθετα κριτήρια επιλεξιμότητας.

3 – ΠΟΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ
α) εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, στους οποίους παρασχέθηκε οικονομική ενίσχυση ή των οποίων ο μέσος μικτός μηνιαίος μισθός, αφαιρουμένων πρόσθετων ή άλλων έκτακτων αποδοχών των μηνών Μαρτίου και Απριλίου του 2020, παρουσίασε μείωση, σε σχέση με τον αντίστοιχο των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου του 2020, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:
αα) για ποσά έως 1.000 ευρώ, μείωση ίση ή μεγαλύτερη του 10%,
αβ) για ποσά από 1.000,01 του ευρώ και μέχρι 2.000 ευρώ, μείωση ίση ή μεγαλύτερη του 20%,
αγ) για ποσά μεγαλύτερα των 2.000 ευρώ, μείωση ίση ή μεγαλύτερη του 30%.
β) ελεύθεροι επαγγελματίες ή φυσικά πρόσωπα που ασκούν ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα, στους οποίους παρασχέθηκε οικονομική ενίσχυση ή των οποίων τα έσοδα του δευτέρου τριμήνου του 2020 παρουσίασαν μείωση ίση ή μεγαλύτερη του 20%, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του έτους 2019, όπως αυτό προκύπτει από τις περιοδικές δηλώσεις Φ.Π.Α.
γ) άνεργοι ή μακροχρόνια άνεργοι, στους οποίους παρασχέθηκε οικονομική ενίσχυση.
δ) φυσικά πρόσωπα, ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι έλαβαν μειωμένο μίσθωμα.
ε) εταίροι προσωπικών ή κεφαλαιουχικών εταιριών, των οποίων η λειτουργία έχει ανασταλεί υποχρεωτικά ή έχουν λάβει ενίσχυση σύμφωνα με τα τηρούμενα στοιχεία της Φορολογικής Διοίκησης.
στ) φυσικά πρόσωπα που έλαβαν ενίσχυση με τη μορφή της επιστρεπτέας προκαταβολής ή τον Μηχανισμό «Συνεργασία» και οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν παρουσιάσει μείωση εισοδημάτων λόγω των συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19.

4- ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑΣ
α) Η αξία της κύριας κατοικίας να μην υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ.
β) Το οικογενειακό εισόδημα, κατά το τελευταίο έτος δυνατότητας υποβολής φορολογικής δήλωσης, να μην υπερβαίνει τις 17.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 13.000 ευρώ για τον ή την σύζυγο ή συμβίο ή συμβία και κατά 5.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο μέλος και μέχρι 3 εξαρτώμενα μέλη.
γ) Οι καταθέσεις και τα επενδυτικά προϊόντα του φυσικού προσώπου, του/της συζύγου ή συμβίου ή συμβίας του και των εξαρτώμενων μελών στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή, να μην υπερβαίνουν τις 25.000 ευρώ.
δ) Το σύνολο του ανεξόφλητου κεφαλαίου της οφειλής για την οποία επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση, συνυπολογιζόμενων των λογιστικοποιημένων τόκων, να μην υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ.
ε) Η αξία της ακίνητης περιουσίας του αιτούντος, του ή της συζύγου ή συμβίου ή συμβίας και των εξαρτώμενων μελών, συμπεριλαμβανομένης της κύριας κατοικίας, να μην υπερβαίνει τις 500.000 ευρώ.
στ) Η αξία των μεταφορικών μέσων του αιτούντος, που αποκτήθηκαν εντός της τελευταίας τριετίας για ιδιωτική χρήση, να μην υπερβαίνει τις 80.000 ευρώ.

Δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 1 Απριλίου 2021 στο

Κεντρικός πυρήνας της αντίληψης της Κυβέρνησης για την εργασία, είναι ότι αυτή στη χώρα μας παραμένει «ακριβή» και πρέπει να φτηνύνει.

Ενώ η πανδημία έχει διαλύσει , πέραν από τη δημόσια υγεία και την οικονομία, η κυβέρνηση προχωρά σε θεμελιακές αλλαγές στο εργατικό δίκαιο. Κεντρικός πυρήνας της αντίληψης της Κυβέρνησης για την εργασία, είναι ότι αυτή στη χώρα μας παραμένει «ακριβή» και πρέπει να φτηνύνει.

Η κυβέρνηση , με πυξίδα τις προτάσεις που περιέχονται στο πόρισμα της Επιτροπής Πισσαρίδη, προχωρά στην υποτίμηση της αξίας της εργασίας μέσα από την θέσπιση ενός ιδιότυπου «δεκάωρου» και την αλλαγή στον τρόπο αμοιβής των υπερωριών.

Στο νομοσχέδιο ότι οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους έως 10 ώρες ημερησίως, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ιδίου εξαμήνου εξοφλήσουν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή μέρες αδείας. Προϋπόθεση εφαρμογής του αυξημένου ωραρίου χωρίς πρόσθετη αμοιβή θα είναι, εντός του ιδίου εξαμήνου , οι εργοδότες να εξοφλούν τις ώρες με μείωση ωραρίου ή ρεπό εντός εξαμήνου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος θα μπορεί , αν ο εργοδότης του το ζητήσει, να εργάζεται 10 ώρες την μία ημέρα και έξι ώρες την άλλη, ή δέκα ώρες για τέσσερις μέρες και να λαμβάνει ρεπό την Πέμπτη μέρα, χωρίς να δικαιούται προσαύξηση για τις παραπάνω των 8 ωρών ημερησίως.

Επίσης προβλέπεται ότι μια επιχείρηση θα μπορεί να απασχολεί εργαζομένους Σαββατοκύριακα , με τον όρο να χορηγεί ημέρες ανάπαυσης μέσα στην εβδομάδα. Η κατανομή του ωραρίου, όπως δηλώνουν κυβερνητικοί κύκλοι θα αποφασίζεται «ελεύθερα» με ατομικές συμβάσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

Βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι εργαζόμενοι και εργοδότες δεν είναι ισότιμοι εταίροι στην εργασιακή σχέση και πως σε μια χώρα με συστημική ανεργία άνω του 20%, η επιχείρηση μπορεί να εξασφαλίσει την συναίνεση του εργαζομένου στην υπερωριακή απασχόληση ή ακόμα και στην υποδήλωση εργασίας υπό την απειλή της απόλυσης.

Με την νομιμοποίηση της δεκάωρης εργασίας, ο εργαζόμενος που θα αρνείται να συναινέσει στην απασχόληση του με αυτούς τους όρους, θα λαμβάνει την απάντηση, «ότι περιμένουν στην ουρά χιλιάδες άνεργοι διατεθειμένοι να ανεχτούν να εργάζονται χωρίς πρόσθετη αμοιβή» αν επιμείνει στην άρνηση.

Αν εφαρμοσθεί αυτή η διάταξη , θα νομιμοποιηθεί η κατάργηση των υπερωριών και η μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων που απασχολούνται άνω του οκταώρου καθώς δεν θα λαμβάνουν πρόσθετη αμοιβή ούτε θα μπορούν να την διεκδικήσουν δικαστικά εντός πενταετίας όπως ισχύει τώρα. Δεδομένου ότι ο χρόνος εργασίας θα διευθετείται σε ατομική βάση , θα καταστεί άνευ αντικειμένου , ο «έτσι και αλλιώς» υποβαθμισμένος από την σημερινή κυβέρνηση θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων .

Σε συνδυασμό με την ανασφάλεια που υπάρχει στους χώρους εργασίας λόγω της οικονομικής κρίσης και της ραγδαίας αύξησης της ανεργίας και την αδρανοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών που χαρακτηρίζει την περίοδο του κορονοϊού, οι φερόμενες διατάξεις περί ευέλικτου ωραρίου διαμορφώνουν ένα επικίνδυνο cocktail εργασιακής απορρύθμισης , που θα ενισχύσει την αδήλωτη εργασία και θα δυσχεράνει τον καθημερινό προγραμματισμό των εργαζομένων. Τέλος το νομοσχέδιο περιλαμβάνει πολλές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο με κατεύθυνση την δυσχέρανση της άσκησης του δικαιώματος της απεργίας.

Συνοπτικά πέραν της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την κήρυξη απεργίας, θεσπίζεται η υποχρέωση των εργαζομένων να προειδοποιούν για αυτήν με αναλυτική αναφορά των αιτημάτων και των λόγων που την δικαιολογούν. Αυτό οδηγεί στην αύξηση των πιθανοτήτων να κηρυχθεί παράνομη ή καταχρηστική μια απεργία , αν το δικαστήριο κρίνει μη εύλογους τους λόγους κήρυξης της. Υποχρεώνει τους εργαζομένους σε Δημόσιο, ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, να έχουν κατά την απεργία, προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας 40%. Πως μπορεί μια απεργία να πετύχει τους σκοπούς της αν , βάσει νόμου, οι μισοί εργαζόμενοι απαγορεύεται να απεργήσουν;

Τι πίεση μπορεί να ασκηθεί στον εργοδότη ή στο κράτος αν δεν μπορεί η απεργία να δυσχεράνει μερικώς την παραγωγική διαδικασία; Γιατί είναι απαραίτητη αυτή η διάταξη; Έρχεται με το πρόσχημα της προστασίας του κοινωνικού συνόλου από την απεργία. Πότε έγινε απεργία με προσωπικό ασφαλείας στο παρελθόν και δημιουργήθηκαν προβλήματα λόγω μικρότερου ποσοστού προσωπικού ασφαλείας; Δεν ισχύει ήδη βάσει νόμου , η δυνατότητα επίταξης αν υπάρχει βλάβη στο κοινωνικό σύνολο από την απεργία;

Το υπάρχον πλαίσιο περιέχει όλα τα εργαλεία αποφυγής υπερβολών κατά την κήρυξη και ισχύ της απεργιακής κινητοποίησης, αφού στο άρθρο 294 του Ποινικού Κώδικα προβλέπεται ρητά η τιμωρία της εκ προθέσεως και χωρίς προειδοποίηση παρακώλυσης της λειτουργίας κοινωφελών εγκαταστάσεων.

Πέραν αυτών , στο νομοσχέδιο προβλέπεται πως απαγορεύεται η άσκηση ψυχολογικής βίας (και σωματικής αλλά αυτό είναι αυτονόητο και απαγορευόταν και πριν) από τους εργαζομένους που απεργούν, και πως αν λάβει χώρα τέτοια συμπεριφορά , η απεργία θα καθίσταται παράνομη. Με ποια κριτήρια θα διαχωρίζεται η προσπάθεια των εκπροσώπων των εργαζομένων να πείσουν συναδέλφους τους για συμμετοχή στην απεργία από την άσκηση ψυχολογικής βίας;

Υπάρχει ο κίνδυνος , η διάταξη αυτή, όπως φέρεται , να αποτελέσει μοχλό απεργοσπασίας , αφού η εκάστοτε εργοδοσία θα προσπαθεί να «βαφτίσει» την μαχητική συνδικαλιστική δραστηριότητα ως άσκηση ψυχολογικής βίας. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο , συγκεκριμένα το άρθρο 332 του Ποινικού Κώδικα προβλέπει την τιμωρία όποιου «εξαναγκάζει τρίτους με χρήση βίας ή απειλής να συμμετάσχουν σε ένωση για την κήρυξη απεργίας».

Οι παραπάνω διατάξεις μαζί με όσες ακόμα δούμε όταν το νομοσχέδιο έρθει σε διαβούλευση , κινούνται σε δύο κατευθύνσεις με κοινή στόχευση. Από την μια πλευρά στοχεύουν στην ελαστικοποίηση της εργασίας μέσα από την διευθέτηση των ωραρίων σε ατομική βάση και την υποτίμηση της αξίας της μέσα από την έκπτωση των αμοιβών των υπερωριών και από την άλλη πλευρά στην συρρίκνωση των συλλογικών εργαλείων αντίδρασης των εργαζομένων στην εργοδοτική αυθαιρεσία . Η νεοφιλελεύθερη εμμονή οδηγεί σε ένα εργασιακό μέλλον που θυμίζει μακρυνό και σκοτεινό παρελθόν.

Δημοσιεύτηκε την Τρίτη, 06 Απριλίου 2021 στο

"Εφημερίδα των Συντακτών" (6.4.2021)

Τι ισχύει σήμερα και τι προβλέπεται να ισχύσει

Το σημερινό καθεστώς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης προκύπτει από Τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή από τα άρθρα 1 και από την υποπαράγραφο Ε 3 του ν. 4336/2015, με το οποίο τροποποιήθηκαν οι διατάξεις των νόμων 4093/2012, 3863/2010 και 3865/2010.

Προβλέπεται ρητά ότι από 1-1-2022 ισχύουν για όλους τους ασφαλισμένους τα γενικά όρια ηλικίας, τα 67 έτη δηλαδή για την πλήρη σύνταξη και τα 62 έτη για τη μειωμένη σύνταξη, όπου αυτή ορίζεται. Επιπλέον, προβλέπεται η δυνατότητα λήψης πλήρους σύνταξης σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία που συγχωνεύθηκαν στον ΕΦΚΑ στα 62 έτη με την προϋπόθεση οι ασφαλισμένοι να έχουν συμπληρώσει 40 έτη ασφάλισης ή 12.000 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων έως επτά έτη μπορούν να είναι πλασματικά έτη, με αναγνώριση είτε μέσω εξαγοράς είτε δωρεάν ανάλογα με το τι προβλέπεται.

O νόμος 4336/2015 διαμορφώνει τρείς κατηγορίες ασφαλισμένων σχετικά με το δικαίωμα συνταξιοδότησης.

Η πρώτη κατηγορία είναι όσοι είχαν θεμελιωμένο δικαίωμα συνταξιοδότησης έως 18-8-2015, ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 4336/2015. Θεμελιωμένο δικαίωμα είχαν όσοι έως 18-8-2015 είχαν συμπληρώσει και τα απαιτούμενα χρόνια ή ημέρες ασφάλισης και το κατά περίπτωση όριο ηλικίας. Οι ασφαλισμένοι αυτοί διατήρησαν το δικαίωμα τους, δεν υπήχθησαν στις λεγόμενες «μεταβατικές» διατάξεις και μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμα τους χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό και χωρίς τον φόβο ότι μια μελλοντική αλλαγή νομοθεσίας μπορεί να ανατρέψει τα «ώριμα δικαιώματα» τους.

Συγκεκριμένα, η υπουργική απόφαση που διευκρίνισε την εφαρμογή του ν. 4336/2015 αναφέρει: «Θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 4336/2015, ήτοι μέχρι και 18.8.2015, στους Οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένης της Τράπεζας της Ελλάδος, λόγω συμπλήρωσης των προϋποθέσεων του απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης και ορίου ηλικίας, όπου αυτό προβλέπεται, δεν θίγονται και δύνανται να ασκηθούν οποτεδήποτε».

Η δεύτερη κατηγορία είναι οι ασφαλισμένοι που κατοχυρώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης έως 31-12-2021. Αυτοί οι ασφαλισμένοι βάσει της με αριθμό
Φ11321/οικ.47523/1570/2015 - ΦΕΚ 2311/Β/26-10-2015 Υπουργικής απόφασης, μπορούν επίσης να ασκήσουν το δικαίωμα τους και μετά την 1 η -1-2022 και δεν χάνουν το δικαίωμα ακόμα και αν συμπληρώνουν το νέο όριο ηλικίας μετά την 1-1- 2022.

Κατοχυρωμένο δικαίωμα αναφέρει η επίμαχη και ισχύουσα υπουργική απόφαση, υφίσταται «όταν ο ασφαλισμένος έχει τη δυνατότητα να συνταξιοδοτηθεί με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν κατά το έτος συμπλήρωσης του απαιτούμενου κατά περίπτωση χρόνου ασφάλισης ή ορίου ηλικίας, σύμφωνα με το προγενέστερο του Ν. 4336/2015 νομοθετικό πλαίσιο». Για να θεωρηθεί δηλαδή κατοχυρωμένο δικαίωμα θα πρέπει ο ασφαλισμένος να έχει συμπληρώσει τα απαιτούμενα χρόνια ή ένσημα και το παλαιό, ισχύον πριν τον ν. 4336/2015, όριο ηλικίας έως 31-12-2021 και όχι το νέο προβλεπόμενο όριο ηλικίας.

Από την ανωτέρω κατηγορία, όσοι έχουν συμπληρώσει και το νέο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, έχουν όχι μόνο κατοχυρωμένο, αλλά και θεμελιωμένο δικαίωμα, και κατά συνέπεια δεν κινδυνεύουν ούτε από κάποια μελλοντική αλλαγή νόμου. Όσοι έχουν συμπληρώσει τα απαιτούμενα χρόνια και το παλαιό όριο έχουν μεν κατοχυρώσει δικαίωμα και βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, όταν συμπληρώσουν το νέο όριο ηλικίας (προφανώς ακόμα και αν συμπληρώνουν αυτό μετά την 1 η -1-2022), δεν έχουν όμως θεμελιωμένο «ώριμο δικαίωμα» και συνεπώς αν ψηφιστεί νέος νόμος πριν συμπληρώσουν το νέο όριο, κινδυνεύουν να απολέσουν το δικαίωμα.

Η τρίτη κατηγορία είναι όσοι δεν υπάγονται σε μεταβατικές διατάξεις, όσοι δηλαδή είτε δεν είχαν συμπληρώσει έως το 2012 τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης είτε αν και έχουν συμπληρώσει τα απαιτούμενα έτη έως το 2021 δεν προλαβαίνουν να συμπληρώσουν έως τότε το παλιό ηλικιακό όριο (π.χ. άνδρας στο ΙΚΑ που δεν συμπληρώνει τις 10.500 ημέρες έως το 2012, γυναίκα μητέρα ανηλίκου που δεν συμπλήρωσε 5.500 ημέρες έως το 2012 και άνδρας δημόσιος υπάλληλος που έχει 35 έτη ασφάλισης, αλλά δεν συμπληρώνει τα 58 έτη έως το 2021).

Αυτή η κατηγορία ασφαλισμένων, που είναι και η μεγαλύτερη σήμερα, θα συνταξιοδοτηθεί στα 62 έτη αν τότε έχει συμπληρώσει 40 έτη ασφάλισης, άλλως αν έχει λιγότερο χρόνο ασφάλισης, θα συνταξιοδοτηθεί με πλήρη σύνταξη στα 67 έτη και μειωμένη στα 62 έτη ανάλογα με τις προβλεπόμενες διατάξεις. Δικαίωμα μειωμένης σύνταξης δεν υπάρχει σε όλα τα τέως Ταμεία, που συγχωνεύθηκαν στον ΕΦΚΑ, αλλά αν οι ασφαλισμένοι είχαν έστω και μια ημέρα στην ασφάλιση του ΙΚΑ τότε μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με μειωμένη σύνταξη, αν έχουν συμπληρώσει 15 έτη ασφάλισης (4.500 ημέρες).

Για την λήψη μειωμένης σύνταξης στους παλιούς ασφαλισμένους απαιτούνται 100 ημέρες ανά έτος την τελευταία πενταετία πριν τα 62 έτη ή 750 ημέρες την τελευταία πενταετία στα ειδικά ταμεία (ΔΕΚΟ, τράπεζες). Στους νέους ασφαλισμένους (μετά την 1 η -1-1993) η απαιτούμενη προϋπόθεση είναι η συμπλήρωση 750 ημερών ασφάλισης την τελευταία πενταετία.

Η συγκεκριμένη διάταξη που απαιτεί συγκεκριμένο αριθμό ημερών ασφάλισης την τελευταία 5ετία, είναι βαθιά άδικη και ανεπίκαιρη, δεδομένης της πολύ υψηλής ανεργίας που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την ηλικιακή κατηγορία ασφαλισμένων άνω των 55 ετών.

Βέβαια τα ηλικιακά όρια των 67 και των 62 ετών αντίστοιχα δεν είναι «αιώνια», αφού έχει προβλεφθεί πως από την 1 η -1-2024 και ανά τριετία θα αναπροσαρμόζονται προς τα πάνω ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.

«Οφείλουμε να είμαστε καθησυχαστικοί»

Μέχρι πριν ενάμιση μήνα δεν είχε ακουστεί τίποτα για αύξηση ορίων ηλικίας. Υπήρχαν κάποια δημοσιεύματα που είχαν παρερμηνεύσει την έννοια κατοχύρωση δικαιώματος και λανθασμένα ανέφεραν ότι πρέπει οπωσδήποτε να ασκηθούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα έως 31-12-2021,αλλά έως εκεί.

Στις 23 Νοεμβρίου, όμως, παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση η «έκθεση Πισσαρίδη», η οποία άνοιξε ξανά -πρώτη φορά μετά την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου- το «καυτό» θέμα των ορίων ηλικίας. Η έκθεση Πισσαρίδη έθεσε θέμα ορίων ηλικίας με τρείς τρόπους.

Πρώτον αναφέρει ότι πρέπει να εκλείψουν οι υφιστάμενες εξαιρέσεις στα γενικά όρια ηλικίας των 67 και των 62 ετών, όπως έχουν εισαχθεί αυτές με τους πίνακες του ν. 4336/2015. Δεύτερον προτείνει «ρήτρα ανταποδοτικότητας» στην ανταποδοτική σύνταξη, αν κάποιος δηλαδή συνταξιοδοτείται με μεταβατική διάταξη πριν τα 67 έτη ή τα 62 έτη να έχει ποσοστιαία μείωση και στην ανταποδοτική σύνταξη. Ο νόμος 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) προβλέπει στις περιπτώσεις των μειωμένων συντάξεων, η μείωση να επιβάλλεται μόνο στο ποσό της εθνικής σύνταξης (π.χ. 384 ευρώ - 30% = 268,8 ευρώ) και όχι στην ανταποδοτική, η οποία καταβάλλεται πλήρης σε κάθε περίπτωση.

Τρίτον με την γενικόλογη αναφορά της στην ανάγκη εξορθολογισμού των κανόνων εξαγοράς των πλασματικών ετών (οι κανόνες έχουν ήδη από 1-1-2020 ενιαιοποιηθεί σε όλα τα ταμεία, άρα προς τί ο εξορθολογισμός;), ανοίγει την πόρτα σε ενδεχόμενη δυσχέρανση της θεμελίωσης δικαιώματος συνταξιοδότησης με χρήση πλασματικών ετών (είτε με μείωση των δικαιούμενων πλασματικών ετών είτε με αύξηση του κόστους τους, ώστε να δίνεται ισχυρό αντικίνητρο στους ασφαλισμένους).

Ο Υπουργός Εργασίας έσπευσε μετά την παρουσίαση των προτάσεων της «έκθεσης Πισσαρίδη» να κλείσει το θέμα, αναφέροντας ρητά ότι «δεν υφίσταται θέμα αύξησης ορίων ηλικίας». Θετική η παρέμβαση του, αλλά ούτε οι προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις, που αύξησαν κατακόρυφα τα όρια τα ηλικίας, είχαν ανακοινωθεί από τις κυβερνήσεις.

Ελπίζουμε να μην τεθεί ξανά το θέμα, αφ’ ενός γιατί μια εκ νέου αύξηση ορίων ηλικίας θα «γκρεμίσει» οριστικά την αξιοπιστία του ασφαλιστικού συστήματος (κατ’ εξακολούθηση διάψευση προσδοκιών και οικογενειακού προγραμματισμού μέσω αύξησης ορίων ηλικίας), αφ’ έτερου δε είναι παντελώς αχρείαστη, καθώς σήμερα η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα όρια ηλικίας στην Ευρώπη. Συν τοις άλλοις, η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας έχει δηλώσει πολλές φορές πως το ασφαλιστικό σύστημα με την σημερινή του δομή είναι βιώσιμο έως το 2060.

Παρακάτω ακολουθούν συνοπτικοί πίνακες με τα όρια ηλικίας, όπως αυτά σήμερα ισχύουν

ΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΚΑ

Πλήρης σύνταξη με διατάξεις μητέρων (ασφάλιση ως 31/12/1992)

Α. Με ανήλικο και 5.500 ένσημα ως το 2010

Ηλικία ασφαλισμένης - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

55 το 2016 - 58

55 το 2017 - 59,6

55 το 2018 - 61

55 το 2019 - 62,6

55 το 2020 - 64

55 το 2021 - 65,6

55 το 2022 - 67

Β) Με ανήλικο και 5.500 ένσημα το 2011

Ηλικία ασφαλισμένης - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

57 το 2016 - 59,6

57 το 2017 - 60,9

57 το 2018 - 62

57 το 2019 - 63,3

57 το 2020 - 64,6

57 το 2021 - 65,9

57 το 2022 - 67

Προσοχή: Τα ίδια όρια ηλικίας έχουν και γυναίκες με 5.500 ημέρες και τελευταίο φοράς Ταμείο επαγγελματιών αρκεί να έχουν 1000 ημέρες στο ΙΚΑ και να ασφαλιστούν για άλλες 300 την τελευταία 5ετία ‘ώστε το ΙΚΑ να καταστεί απονέμων φορέας συνταξιοδότησης.

2. Σύνταξη με 10.500 ένσημα ως το 2011, 2012 (άνδρες)

Α) Με 10.500 ένσημα ως το 2011

Ηλικία ασφαλισμένων - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

58 το 2017 - 59,5

58 το 2018 - 60

58 το 2019 - 60,6

58 το 2020 - 61

58 το 2021 - 61,6

58 το 2022 - 62

Β) Σύνταξη με 10.500 ένσημα το 2012

(και 11.100 στο σύνολο)

Ηλικία ασφαλισμένων - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος, μήνες)

59 το 2017 - 60,2

59 το 2018 - 60,6

59 το 2019 - 60,11

59 το 2020 - 61,3

59 το 2021 - 61,8

59 το 2022 - 62

3. Μειωμένη σύνταξη μητέρων με 5.500 ένσημα και ανήλικο το 2010 ή το 2011

Ηλικία ασφαλισμένων 50 ή 52 - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος, μήνες)

Το 2016 - 56,9

Το 2017 - 58,5

Το 2018 - 60,2

Το 2019 - 61,10

Από 1-1-2020 - 62

ΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Α) Με 37 έτη (ασφαλισμένοι με εργοδότη δημόσιο από 1-1-1983 και 25ετία ως το 2010)

Πότε συμπληρώνονται 37 έτη - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος, μήνες)

Το 2018 - 58,6

Το 2019 - 59,5

Το 2020 - 60,3

Το 2021 - 61,2

Από 2022 - 62 με 40 χρόνια

Β) Με διατάξεις 35ετίας (25ετία έως το 2010) και 36ετίας (25ετία ως το 2011)

35 ή 36 έτη και ηλικία 58 - Όριο ηλικίας (έτος, μήνες)

Το 2018 - 60

Το 2019 - 60,6

Το 2020 - 61

Το 2021 - 61,6

Από 2022 - 62

Γ) Μητέρες με 25ετία το 2010 και ανήλικο (ασφαλισμένες ως 31/12/1992)

Ηλικία 50 ετών - Όριο ηλικίας συνταξιοδότηση (έτος , μήνες)

το 2016 - 56,9

το 2017 - 58,5

το 2018 - 60,2

το 2019 - 61,10

το 2020 - 63,7

το 2021 - 65,3

το 2022 - 67

Δ) Γονείς με 25ετία το 2011 και ανήλικο (ασφαλισμένοι έως 31/12/1992)

Ηλικία 52 ετών - Όριο ηλικίας συνταξιοδότησης (έτος, μήνες)

το 2016 - 56,9

το 2017 - 58,5

το 2018 - 60,2

το 2019 - 61,10

το 2020 - 63,7

το 2021 - 65,3

το 2022 - 67

Ε) Γονείς με 25ετία το 2012 και ανήλικο - (ασφαλισμένοι έως 31/12/1992)

Ηλικία 55 ετών - Όριο ηλικίας συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

το 2016 - 58

το 2017 - 59,6

το 2018 - 61

το 2019 - 62,6

το 2020 - 64

το 2021 - 65,6

το 2022 - 67

ΣΤ) Μειωμένη σύνταξη από το Δημόσιο

Κατηγορίες προϋποθέσεις - Ηλικία συνταξιοδότησης

Γυναίκες με 25ετία το 2010 - 55

Άνδρες-γυναίκες με 25ετία το 2011 - 56

Άνδρες-γυναίκες με 25ετία το 2012 - 58

ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΔΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ

ΜΕ 35ΕΤΙΑ ΕΩΣ ΤΟ 2012 ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΠΡΙΝ ΤΟ 1983

Ηλικία 60 - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

2016 - 60,6

2017 - 60,9

2018 - 61

2019 - 61,3

2020 - 61,6

2021 - 61,9

2022 - 62

Όσοι συμπληρώνουν 35 έτη από 1-1-2013 και μετά συνταξιοδοτούνται με 40 έτη ασφάλισης στ 62 έτη. Από τα 40 έτη , τα 7 έτη μπορούν να έχουν αναγνωριστεί σαν πλασματικά έτη. Οι νέοι ασφαλισμένοι με 15ετία πλήρη στα 67 έτη και μειωμένη στα 62 έτη .

Ασφαλισμένοι με τελευταία φορέα τον ΟΑΕΕ που έχουν συμπληρώσει τα 60 έτη και είχαν ασφάλιση στο παρελθόν και στο ΙΚΑ μπορούν να συνταξιοδοτηθούν και με τις αντίστοιχες διατάξεις του ΙΚΑ με ευνοϊκότερα όρια ηλικίας βάσει των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης.

ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΗΤΕΡΩΝ ΜΕ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΕ ΤΑΜΕΙΑ ΔΕΚΟ- ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Α) Με ανήλικο και 25ετία το 2010 ή το 2011

Ηλικία 50 ή 52 - Ηλικία συνταξιοδότησης(50 με 25ετια το 2010 ή 52 με 25ετία το 2011)

2015(μετά τις 18-8-2015) - 55

2016 - 56,9

2017 - 58,5

2018 - 60,2

2019 - 61,1

2020 - 63,7

2021 - 65,3

2022 - 67

Β) Με ανήλικο και 25ετία το 2012

Ηλικία - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

2015 (μετά τις 18-8-2015) - 56,6

2016 - 58

2017 - 59,6

2018 - 61

2019 - 62,6

2020 - 64

2021 - 65,6

2022 - 67

Γ) Σύνταξη με 35ετία και με εξαγορά στρατιωτικής θητείας από Ειδικά Ταμεία (ΔΕΚΟ, Τραπεζών, Τύπου) ασφαλισμένων πριν το 1983

Έτος που συμπληρώνεται 35ετία - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

Έως 18-8-2015 - 58

Έως 31-8-2015 - 58,6

το 2016 - 59

το 2017 - 59,6

το 2018 - 60

το 2019 - 60,6

το 2020 - 61

το 2021 - 61,6

το 2022 - 62

Δ) Μειωμένη σύνταξη με ανήλικο και 5.500 ημέρες το 2010

Ηλικία 50 ετών - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

Έως 18-8-2015 - 50

Από 19-8-2015 - 55

2016 - 56,9

2017 - 58,5

2018 - 60,2

2019 - 61,10

2020 - 62

Ε) Μειωμένη σύνταξη με ανήλικο και 5.500 ημέρες το 2011

Ηλικία 52ετών - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

Έως 18-8-2015 - 52

Από 19-8-2015 - 55

2016 - 56,9

2017 - 58,5

2018 - 60,2

2019 - 61,10

2020 - 62

ΣΤ) Μειωμένη σύνταξη με ανήλικο και 5.500 ημέρες το 2012

Ηλικία 55 ετών - Ηλικία συνταξιοδότησης (έτος , μήνες)

Έως 18-8-2015 - 55

Από 19-8-2015 - 56,6

2016 - 58

2017 - 59,6

2018 - 61

Από 1-1-2019 - 62