Ουτε ρυθμιση οφειλων ουτε δευτερη ευκαιρια.

"Τις τελευταίες μέρες στη Βουλή συζητείται το νομοσχέδιο για το νέο Πτωχευτικό Δίκαιο, που φέρνει η Κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο παραπλανητικά και ψευδώνυμα φέρει τον τίτλο «Κώδικας Ρύθμισης Οφειλών και Παροχή Δεύτερης Ευκαιρίας».
Στην πραγματικότητα δεν αποτελεί τίποτα από τα δύο που αναφέρονται στο τίτλο αυτού. Δεν περιλαμβάνει εργαλεία ρύθμισης οφειλών, αφού το πλαίσιο που περιγράφει το άρθρο 5 για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι απολύτως προαιρετικό για τις τράπεζες και δεν τις δεσμεύει στο ελάχιστο. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι δεν υποχρεούνται καν να απαντήσουν στην αίτηση του οφειλέτη, που θα ζητήσει τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Σίγουρα δεν προσφέρει δεύτερη ευκαιρία στον δανειολήπτη, καθώς το φυσικό πρόσωπο που πτωχεύει χάνει το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του. Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμία προστασία πρώτης κατοικίας, ούτε με εισοδηματικά κριτήρια. Ο δανειολήπτης που θα υπάγεται στις διατάξεις του νέου κώδικα θα παραχωρεί το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας του για την ικανοποίηση των πιστωτών του, και εφόσον δεν έχει εισόδημα που να υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, θα απαλλάσσεται ένα χρόνο μετά τη δικαστική απόφαση από το υπόλοιπο των χρεών του. Δεν θα διατηρεί κανένα περιουσιακό στοιχείο. Αν έχει εισόδημα που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, αυτό (το υπερβάλλον) θα δεσμεύεται για τρία χρόνια και θα διατίθεται για περαιτέρω ικανοποίηση των πιστωτών του. Συνεπώς, με δεδομένο ότι αίτηση για πτώχευση του δανειολήπτη μπορούν να υποβάλλουν και οι πιστωτές τους, πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση του ακατάσχετου που γνωρίζαμε έως τώρα για χρέη σε δημόσιο ή ιδιώτες.
Για τους ευάλωτους δανειολήπτες (έως 7.000 ευρώ ο άγαμος με αντικειμενική αξία περιουσίας 120.000 ευρώ, 10.500 ζευγάρι με αντικειμενική αξία περιουσίας 135.000 ευρώ, 14.000 ευρώ τριμελής οικογένεια με αντικειμενική αξία περιουσίας 150.000 ευρώ και 17.500 ευρώ τετραμελής οικογένεια με αντικειμενική αξία περιουσίας 165.000 ευρώ) προβλέπεται η δυνατότητα, αφού πτωχεύσουν και αποξενωθούν από την κυριότητα του συνόλου της περιουσίας τους, αλλά και την πρώτης κατοικίας τους, να παραμείνουν ως μισθωτές (ενοικιαστές) σε αυτήν καταβάλλοντας μηνιαίο μίσθωμα για δώδεκα έτη. Μετά την παρέλευση της δωδεκαετίας, ο οφειλέτης θα έχει την επιλογή να αγοράσει το σπίτι του ξανά στην τρέχουσα τότε εμπορική αξία. Τα μισθώματα, που θα έχει καταβάλλει τα 12 έτη, πάνε λοιπόν χαμένα, καθώς βάσει της διάταξης του άρθρου 217 του νομοσχεδίου, δεν συνυπολογίζονται και δεν αφαιρούνται από το τίμημα επαναγοράς του ακινήτου. Επειδή δύσκολα θα έχει την δυνατότητα να αγοράσει με εφάπαξ καταβολή το σπίτι, επομένως ο οφειλέτης θα αναγκαστεί να ξαναδανειστεί από την ίδια τράπεζα, που δανείστηκε χρόνια πριν για αγοράσει το ίδιο ακίνητο. Ούτε συζήτηση για τα ποσά που κατέβαλλε ως δανειολήπτης, πριν κοκκινίσει το δάνειο του... Και αυτά δεν μετράνε πουθενά. Αυτό ονομάζει του Υπουργείο Οικονομικών ως δεύτερη ευκαιρία.
Σε μια περίοδο, που λόγω των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, οι νεόπτωχοι πληθαίνουν και διαμορφώνεται νέα γενιά κόκκινων δανείων, η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο, που φέρνει, εξυπηρετεί μονομερώς τα συμφέροντα των πιστωτριών τραπεζών. Στα οκτώ χρόνια των Μνημονίων πάντα υπήρχε προστασία της πρώτης κατοικίας. Σήμερα, σε μια όμοια σε δυσκολίες περίοδο, συνειδητά επιλέγεται η εξάλειψη κάθε προστασίας. Δεν είναι τυχαίο πως στην προχθεσινή συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών εισέπραξε συγχαρητήρια μόνο από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών".